Is de ziekte van Ménière een chronische ziekte?
De ziekte van Ménière zou een chronische ziekte genoemd kunnen worden. De ziekte van Ménière uit zich in heftige aanvallen van duizelingen, waarbij een patiënt enorm misselijk wordt, gaat braken en op bed moet liggen tot de aanval weer over gaat. Een aanval van de ziekte van Ménière duurt helaas niet kort. Een aanval kan wel uren duren en de naweeën van een aanval kunnen wel dagen tot weken duren. Een patiënt kan regelmatig van dit soort aanvallen hebben. Dankzij de regelmaat waarin een patiënt last kan blijven houden van aanvallen en dankzij het feit dat deze aanvallen vrijwel nooit eenmalig zijn, kan er bij de ziekte van Ménière gesproken worden van een chronische ziekte.

Kan er iets gedaan worden aan de ziekte van Ménière?
Vroeger werd er gedacht dat er niets te doen viel aan aanvallen van de ziekte van Ménière. Patiënten werden gedwongen om te leren leven met de gevolgen van deze aanvallen. Deze gevolgen, namelijk gehoorverlies, oorsuizen en blijvende duizelingen, hadden en hebben een enorme impact op de levenskwaliteit van patiënten. Vaak kunnen zij hun normale, dagelijks leven niet meer oppakken. Er zijn tegenwoordig gelukkig wel manieren om aanvallen van de ziekte van Ménière zoveel mogelijk te voorkomen. Zo kunnen patiënten een prismabril dragen, waardoor de ogen gedwongen worden om in een natuurlijke stand te blijven staan. Hierdoor wordt het evenwichtsorgaan van een patiënt minder belast en heeft een patiënt minder (en soms zelfs geen!) last meer van aanvallen met duizelingen. Ook kan een patiënt gentamicine therapie krijgen. Bij deze therapie wordt er antibioticum gespoten in het middenoor van een patiënt, waardoor de trilhaartjes in het evenwichtsorgaan vernietigd worden. Door het vernietigde evenwichtsorgaan in het oor, kunnen er ook geen duizelingen meer plaatsvinden en kunnen aanvallen voorkomen worden.